Ognjen Vukmirović: „Problemi se neće rešiti sami po sebi“
Izbor Ognjena Vukmirovića za novog zamenika župana Šibensko-kninske županije, prilika je da sa njim razgovaramo o problemima srpske zajednice u županiji na koje će ukazivati u narednih osam meseci ovog mandata.
Ognjen Vukmirović novi je zamenik župana Šibensko-kninske županije, izabran na prevremenim izborima na tu funkciju, iz redova srpske nacionalne manjine. Vukmirović je kao kandidat SDSS-a dobio gotovo 90 posto glasova, dok je njegov protivkandidat Ilija Krneta, predložen od strane SDP-a, osvojio je tek 9,7 posto podrške srpske zajednice. Vukmirović je dosad obavljao dužnost zamenika načelnika opštine Biskupija, a kao medicinski tehničar od 2005. godine bio je zaposlen u kninskoj Opštoj bolnici.
Vanredni izbori za mesto zamenika župana tek su okončani. Iako ste ostvarili ubedljivu prednost nad protivkandidatom, ono što se ističe kao najveći utisak jeste relativno slab odaziv birača. Da li to znači da pripadnici srpske zajednice nisu preterano zainteresovani ko će ih predstavljati u županiji ili to drugačije tumačite?
- Uzevši u obzir trenutnu epidemiološku situaciju, činjenicu da se radi o vanrednim izborima, činjenicu da imamo stariju populaciju koja gravitira na ovom području, pa i to da ovi izbori nisu imali gotovo nikakvu medijsku podršku, ja mogu slobodno reći da sam zadovoljan ukupnim izlaskom birača na birališta. Uz sve to, imali smo i protivkandidata koji je osvoji određeni broj glasova. Baš zbog svega navedenog, želim da se zahvalim svim opštinskim i gradskim izbornim komisijama, članovima biračkih odbora na korektno obavljenim poslovima, a najviše svim biračima koji su izašli na izbore, bez obzira za koga su glasali. Ljudi koji nisu izašli na glasanje iskoristili su svoje pravo da pokažu da postoji i drugačije mišljenje, odnosno potreba za dodatnim radom i angažmanom, potreba da se sa njima razgovara i napravi neki zajednički konsenzus oko bitnih stvari kada se radi o našoj zajednici.
Od 2005. godine zaposleni ste u kninskoj Opštoj bolnici kao medicinski tehničar. Ono o čemu se poslednjih godina često pričalo jeste njeno premeštanje, odnosno njen opstanak u gradu Kninu. Kako Vi na to gledate kao medicinski radnik, uzevši u obzir starosnu dob i potrebe ovdašnjeg stanovništva, povratničke populacije?
-Što se tiče pružanja osnovnih zdravstvenih usluga, to je jedan od najvažnijih segmenata uopšteno, ne samo vezano za stanovništvo Knina, već i okolnih mesta. Kninskoj bolnici gravitiraju, pored Knina, još dva grada i sedam opština. Iako je stanje u državi takvo da je generalno problem finansranje bolnica i zdravstva, naročito u doba epidemije koja nas je zadesila, ono što je bitna poruka a ujedno i moj stav, stav ljudi koje predstavljam, jeste da ne sme biti upitan opstanak bolnice u Kninu, bar kada se radi o pružanju osnovnih zdravstvenih usluga i dijagnostičkih pregleda. Bez kninske bolnice pacijenti iz Plavna, Ervenika, Biskupije, Đevrsaka i ostalih mesta, za svaki pregled morali bi putovati u Šibenik, dakle šezdeset ili sedamdeset kilometara do grada do kojeg nemate redovan javni prevoz, nemate uređenu infrastrukturu u njihovim selima, i što je najgore, nemaju na raspolaganju bilo koga ko bi ih odvezao do bolnice. Nikako ne smemo dozvoliti da ljudi u 21. veku nemaju osnovnu zdravstvenu negu. To nije problem samo manjinske zajednice, već svih nas koji o tome moramo voditi računa. Ono što je važno još istaći jeste da u kninskoj bolnici trenutno radi oko četrdeset pripadnika mlađe generacije, povratnika koji ovde žive sa svojim porodicama i koji doprinose opstanku naše zajednice na ovim prostorima.
Pet godina obavljali ste dužnost načelnika opštine Biskupije, a zadnje tri godine bili ste zamenik načelnika. Možete li nam, sa te pozicije, reći koji su to najčešći i najveći problemi u našim opštinama?
-Za to vreme koje ste spomenuli imao sam priliku obilaziti teren, posebno područja gde žive pripadnici srpske zajednice i reći ću da su problemi različiti od mesta do mesta. Još uvek imamo devastirana sela, mesta sa nerešenom infrastrukturom, manjkom stanovništva i uglavnom starijom, povratničkom populacijom. Moja obaveza i poruka njima su da moram učiniti sve ono što i proizilazi iz Ustavnog zakona o pravu nacionalnih manjina, a to znači da zajedno sa lokalnim čelnicima, našim predstavnicima u institucijama, omogućimo da ti ljudi imaju sva i ista prava kao što ih imaju oni u sredinama sa uređenom infrastrukturom, obnovom, povratkom, privrednim razvojem pa i društvenim životom. Još uvek imamo veliki broj sela gde ljudi u 21.veku nemaju pitku vodu. Tu su i infrastrukturni, komunalni problemi, a najteže stanje je na područja Plavna, Vrbnika, Polače. Imamo sela gde još uvek ne postoje lokalne ili nerazvrstane ceste, gde se stanovništvo i danas koristi makadamima kao u nazad dve ili tri stotine godina. Saobraćajna povezanost za mnoga mesta je izrazito nepovoljna jer ne postoji javni prevoz, nema mogućnosti pružanja zdravstvene nege kroz ambulante domova zdravlja, ne postoje trgovine na lokalnom nivou, a da ne govorimo o društvenom životu, neobnovljenim domovima kulture ili makar uređenim prostorima gde bi se ljudi mogli baviti određenim aktivnostima. Sve ono što je u nekim sredinama normalno, kod nas još uvek ne postoji. Tamo gde žive Srbi pa njihovi predstavnici participiraju u opštinskoj izvršnoj vlasti, kao što je slučaj u opštinama Biskupija, Kistanje, Ervenik i Civljane, ipak postoji razlika u odnosu na ona mesta gde to nije slučaj. Ne tražimo ništa više od toga da budemo jednaki sa ostalim stanovnicima na ovim područjima.
Kod povratničke populacije često vlada mišnjenje da bilo kakvi izbori, naročito lokani, neće mnogo doprineti u boljitku njihovog života i opstanka. Možete li im pojasniti koje su to konkretne prednosti izbora zamenika župana iz njihovih redova , u odosu na susedne županije gde Srbi još uvek to nisu uspeli izboriti?
-Županija je osnivač bolnica, osnivač i upravnik domova zdravlja, županija upravlja zavodom za hitnu medicinu, srednjom školom, predlaže i osigurava delom osnovnih škola. Županija upravlja komunalnom infrastrukturom na županijskom nivou, nadležna je za udruženja civilnog društva, za prostorno uređenje i gradnju a sve su to neke od potreba ovog društva pa tako i naše zajednice. Ako poredite dve susedne županije sa našom, videćete da naši ljudi tamo nemaju nikoga ko im može biti spona između njihovog osnovnog problema koji imaju na terenu i institucije koju predstavlja županija.Moja obaveza je da postojeće probleme približim institucijama županije, lokalne samouprave i države. Moja je dužnost da budem posrednik i pomoć običnom čoveku, bez obzira na stranačku pripadnost i opredeljenje. S obzirom na dosadašnje iskustvo, smatram da trebam biti spona između opština i gradova s jedne, a županije i države s druge strane. Ako ne budemo ukazivali na ono što nam predstavlja problem za normalan život i normalno funkcionisanje, ako se ne budemo obraćali za pomoć i tražili način da rešimo sve te probleme koji nas godinama opterećuju i koče, oni se sasvim sigurno neće rešiti sami po sebi.
Za sam kraj, možete li nam reći i koji su to prvi problemi kojima se, u narednom periodu, planirate pozabaviti?
- Kroz svoj dosadašnji politički angažman imao sam priliku upoznati skoro sve zaposlenike županijske Uprave, prvenstveno pročelnike i ljude koji su bitno involvirani za rešavanje problema na našem području, području severnog dela županije, i moram istaći da su svi oni iskazali spremnost za dalji nastavak saradnje. Narednih osam meseci, koliko traje moj mandat do lokalnih izbora, baviću se svim onim stvarima na koje mi ljudi budu ukazivali kao problem, počevši od onih najjednostavnijih kao što su zahtevi za građevinske ili upotrebne dozvole, problemi odlaska u županijsku bolnicu na preglede, pomoć oko izmena prostornog plana ili rešavanje nekih osnovnih infrastrukturnih problema gde je neophodna pomoć županije. Široka je mogućnost aktivnosti u kojima može pomoći jedan čovek, a ja ću iskoristiti i ovu priliku da pozovem sve one , koji se na bilo kojin način žele uključiti i dati svoj doprinos, da me podrže, savetuju ili kritikuju, predlože kako da neke stvari rešavamo u zajedničkom interesu svih nas.