Šta će Srbi da pamte, ako neće Kosovo

Akademija posvećena Vidovdanu, jednom od najvećih srpskih praznika, i Kosovskom boju koji se odigrao 28. juna 1389. godine, odnosno 15. juna po starom kalendaru, predstavlja sećanje na poginule u svim ratovima. Vidovdanska akademija u jedinom baranjskom gradu izdvaja se po tome što je, ne samo tradicionalna, nego i jedina na području Baranje.

U ime Srpske pravoslavne parohije belomanastirske prisutne je pozdravio belomanastirski paroh protojerej Dragan Vukadinović, a u jezgrovitom programu nastupili su mališani iz belomanastirskog Udruženja roditelja i dece „Pčelice“, učenici Gimazije Beli Manastir, članovi Folklornog ansambla „Čuvari tradicije baranjskih Srba“ i SKUD „Jovan Lazić“. Program je sadržavao brojne momente, stare i nove pesme o Kosovu, citate, delove govora Cara Lazara i Carice Milice, koji su sve prisutne, na umetnički način, podsetili na značaj Kosovskog boja i okolnosti pod kojima je vođen. Centralna tačka Vidovdanske akademije bila je duhovna beseda o Kosovu koju je nadahnuto govorio belomanastirski paroh protojerej Dragan Vukadinović.

-Crkva je ta u kojoj su nam preci, gde su nam zadužbine i tapije, ona je ustanovila državu Srbiju, rodila srpski narod i zato je apsurdno da tražimo sebe mimo Hrista i crkve njegove. Sve što je u istoriji našeg naroda dobro i čestito, sve što je poniklo iz crkve. Nema nijedne istorijske ličnosti vezane za naš narod, a da nije ponikla iz crkve Hristove. U crkvi je sve večno i neprolazno, zato jedino u njoj možemo pronaći smisao našega života i našeg postojanja. Ne zavaravajmo se lažima ovoga sveta, već se vratimo majci crkvi. Na tom putu će nas pratiti sveti Nemanjići zajedno sa Svetim Lazarom i svim mučenicima kosovskim jer šta će Srbi da pamte ako neće Kosovo - rekao je Vukadinović.

Uoči akademije održan parastos

Ono što izdvaja Vidovdan u političkom i duhovnom životu Srba to je činjenica da je ovaj praznik vezan za Кosovski boj i simbolizuje čitavu srpsku istoriju, istoriju narodnog poraza, ali i njegovog uzdignuća, istoriju njegovog stradanja, patnji i muka, ali isto tako i istoriju njegove duhovne i moralne snage i veličine  kao i veru i nadu u bolje dane. Vidovdan i Кosovo i Metohija su spleteni u jedan događaj i jedan doživljaj srpske istorije. Dan epske bitke za slobodu od najezde nevernika na Кosovu Polju 1389. i kasnije propasti srpskog carstva i gospodstva,  uz obavezno spominjanje ko je „vera a ko je nevera”, duboko je ukorenjena u svesti naroda i opstaje do danas uprkos svim tokovima istorije.

Vidovdan je postao jedna ogromna istorijska sugestija kojoj je podlegao srpski narod kroz vekove svoga pokosovskog života. Tako se došlo do onoga što mnogi nazivaju Vidovdanski duh, a što se može označiti kao duh težnje za slobodom, duh koji ne dozvoljava da se zastava za slobodu srpsku ikada savije. Upravo kroz Vidovdansku akademiju i Vidovdanski duh Srpska pravoslavna parohija belomanastirska i srpska udruženja nastoje očuvati srpski jezik i kulturu zarad budućih generacija kojima su kosovski junaci to ostavili u amanet.

Uprkos sparnoj večeri, i temperaturi od 32 stepena, amfiteatar Etnološkog centra baranjske baštine bio je ispunjen do poslednjeg mesta, a među brojnim posetiocima Vidovdanskoj akademiji prisustvovale su i poznate osobe iz političkog, kulturnog i javnog života. Na kraju spomenimo da je uoči Vidovdanske akademije u jutarnjim satima u Pravoslavnoj crkvi svetog Arhangela Mihaila u Belom Manastiru održan parastos u spomen na Kosovsku bitku i poginule kosovske junake te sećanje na poginule u svim ratovima. Parastos su služili protojerej Dragan Vukadinović i protojerej-stavrofor Vlado Kljajić, paroh u penziji.