IN MEMORIAM protojerej-stavrofor Branko Rogan (1948-2021)

Branko Rogan rođen je u Stupićima u opštini Stolac u Bosni i Hercegovini kao sedmo dete u porodici Slavke i Danila Rogana. Nakon završene osnovne škole 1964. godine upisao je Bogosloviju Svetog Save u Beogradu koju je s uspehom okončao 1969. godine, oženio se i sa suprugom Ljeposavom izrodio dvoje dece, sina Nebojšu i ćerku Natašu.

U čin đakona rukopoložen je 1970. godine u hramu Roždestva Presvete Bogorodice u Sarajevu od strane Mitropolita dabrobosanskog i administratora Eparhije zahumskohercegovačke Vladislava. Iste godine u crkvi Svetih arhangela Mihaila i Gavrila u Srajevu rukopoložen je u čin prezvitera. Za paroha je postavljen u Humu gde je ostao dve godine.

Krajem 1972. godine poslan je u Eparhiju zapadnoevropsku i australijsku u mesto Osbaldvik u hramu Sv. Simeona Mirotočivog gde je službovao do 1975. godine kada je prešao u Eparhiju sremsku gde je službovao kao paroh u Čortanovcima sve do 1. aprila 1977. kada je došao na službu u Mirkovce.

U Mirkovcima je prota Branko službovao 24 godine, tu je dočekao i rat i 14. novembra 1991. prilikom osvećenja vodice biva ranjen gelerima granate. U mirkovačkoj Osnovnoj školi predavao je veronauku od 1992. do 2000. godine. Njegovo preosveštenstvo episkop osečkopoljski i baranjski Lukijan odlikovao ga je  pravom nošenja crvenog pojasa 27. februara 1994. godine, a na dan eparhijske slave Sv. Stefana Štiljanovića 17. oktobra 1996. odlikovan je zvanjem protonamesnika.

U dopsinsku parohiju prešao je 2001. godine gde je vodio brigu o vernicima Dopsina, Baketinaca, Đakova, Đakovačkih Hrkanovaca, Vučevaca, Bučja, Bračevaca, Ratkov Dola, Lapovaca, Slobodne Vlasti i Koritne.

Čin prezvitera poneo je 2003. godine, a 2006. odlikovan je zlatnim naprsnim krstom. U dopsinskoj parohiji službovao je do 1. septembra 2013. godine kada je otišao u penziju. Prota Branko biće sahranjen 9. februara na mirkovačkom mesnom groblju.