Prisetili se poginulih boraca desanta na Dunav

Obeležavanje komemoracije za oko 2.000 žrtava desanta na Dunav započelo je polaganjem venaca i obraćanjem kod spomenika borcima Crvene armije i 5. udarne vojvođanske brigade u Borovu naselju, a nakon toga i kod zajedničke kosturnice poginulim borcima NOB-a u parku kod bolnice u Vukovaru.

- Spomenik borcima Crvene armije i 5. udarne vojvođanske brigade je najstariji spomenik na ovim prostorima, a podignut je 1946. godine. To je monumentalan spomenik i ostao je u tom stanju, praktično kakav je bio i kad je podignut. Pokušavamo da ga održavamo i još uvek je u funkciji. Posmrtni ostaci koji su nekad bili ovde su preneseni u spomen-kosturnicu u Vukovaru. Tu su sahranjeni i borci desanta na Dunavu i žrtve Dudika - priča predsednik vukovarskih i antifašista Vukovarsko-sremske županije Lazo Đokić.

Među delegacijama koje su položile vence, bili su i predstavnici Ruske Federacije predvođeni ambasadorom u Republici Hrvatskoj Andrejom Nesterenkom i vojnim atašeom Genadijem Možaevim.

- U ovoj bici su se vojnici Crvene Armije i Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije borili rame uz rame za svetlu budućnost ovog kraja. Danas kao svake godine odajemo počast onima koji su se borili i žrtvovali svoje živote za oslobađanje zemlje od nacizma. Nemamo pravo da zaboravimo njihovo herojstvo, hrabrost i otpornost. Naša dužnost je da očuvamo sećanje na one koji su žrtvovali svoje živote. Naša je dužnost da sprečimo iskrivljavanje i prekrajanje istorije Drugog svetskog rata, a što je najvažnije sprečiti oživljavanje nacizma - istakao je Genadij Možaev.

Vence su položile brojne delegacije iz Hrvatske, Srbije i Bosne i Hercegovine, a održan je i prikladni recitatorski program učenika vukovarske gimnazije.

Desant na Dunavu je bio prvi pokušaj oslobođenja grada Vukovara i proboja Sremskog fronta. Nakon Batinske bitke prišlo se planiranju da se sličnim desantom preseče linija Sremskog fronta i da se probije blokada.

- U skladu s tim je 6. decembra izvršen jak napad i zauzet Šid da bi se sa te istočne strane moglo prići prema ovom delu Vukovara. Desant je počeo 7. decembra u noći, a nažalost zbog niza okolnosti, sa istoka jedinice Crvene armije, bugarske jedinice i Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije nisu mogle probiti od Tovarnika prema Sotinu na ovu stranu, a druga loša situacija je bila što se Vuka izlila i nije se mogao formirati mostobran po dubini. Po dužini se formirao tri kilometara od ušća Vuke do Borova naselja, ali je po dubini bio 300 metara, tako da je bio teško odbranjiv. Bili su veliki pokušaji da se razvuče, ali pošto nije bilo pomoći ni sa jedne strane, odbrana Vukovara od strane Nemaca i ustaša se brzo konsolidovala. Pristigle su snage iz Vinkovaca i Osijeka, tako da je desant na Dunav morao da završi 10. decembra. Izvršen je žestok protivnapad kako bi se maskiralo povlačenje preko Dunava i jedinice su se povukle na levu obalu. Sa obe strane bilo je oko 2.000 poginulih i ranjenih. Operacija nije uspela, a na oslobođenje Vukovara se moralo čekati do proboja Sremskog fronta 12. aprila 1945. godine - pojašnjava tok operacije organizator skupa Lazo Đokić.

Simbolično, u ime svih delegacija bačen je i jedan venac u Dunav. Nakon polaganja venaca, upriličena je i akademija u Parohijskom domu u Vukovaru.